-
1 bielić się
-
2 bielić\ się
несов. белёть(ся)+ -
3 bielić się
[бєлічь шіĕ]v.ndk -
4 bielić
(-ę, -isz); vt* * *ipf.1. (= malować na biało) paint white; (ścianę, sufit) whitewash; bielić drzewa ogr. paint trees with lime.2. techn. (= wybielać, pobielać) bleach; (= pokrywać cyną) tin-plate.ipf.appear white.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bielić
-
5 белеть
глаг.• bieleć• bielić• pobielić* * *bieleć, bielić się -
6 білитися
biłytysjaдієсл. -
7 biel|ić
impf Ⅰ vt 1. (malować) to whitewash, to lime(wash) [ściany, tynki, budynek] ⇒ pobielić 2. Ogr. to treat with limewash [drzewa] ⇒ pobielić 3. Chem., Techn. to bleach [papier, materiał]; to refine [cukier] ⇒ wybielić1 4. Techn. (cynować) to blanch, to tin Ⅱ bielić się [żagle, pola] to show whiteThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > biel|ić
См. также в других словарях:
bielić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wyróżniać się na tle białym kolorem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bielą się kwitnące sady {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bielić — ndk VIa, bielićlę, bielićlisz, biel, bielićlił, bielićlony 1. «malować mlekiem wapiennym zwłaszcza świeże tynki w budynkach, płoty itp.; białkować» Bielić mieszkanie, ściany. Bielone chaty. ∆ Bielić drzewa «smarować pnie drzew mlekiem wapiennym w … Słownik języka polskiego
ściana — ż IV, CMs. ściananie; lm D. ścianaan 1. «pionowa płaszczyzna ograniczająca lub przedzielająca wnętrze budynku, zrobiona z cegły, betonu, drewna itp.» Ściana zewnętrzna, frontowa, boczna. Ściana pomalowana, pokryta tapetą. Odrapana, spękana ściana … Słownik języka polskiego
Западнославянские языки — Западнославянская Таксон: группа Ареал: Польша, Чехия, Словакия, Германия Число носителей: свыше 60 млн … Википедия
polnische Sprache. — pọlnische Sprache. Die polnische Sprache gehört mit dem Tschechischen, dem Slowakischen und dem Ober und Niedersorbischen zu den westslawischen Sprachen (slawische Sprachen). Innerhalb dieser bildet sie mit der im 18. Jahrhundert erloschenen… … Universal-Lexikon
płótno — n III, Ms. płótnonie; lm D. płócien 1. «tkanina lniana, bawełniana, konopna albo jutowa, o splocie płóciennym, różnej grubości, używana na obrusy, serwety, ścierki, bieliznę pościelową i osobistą, także na letnie ubrania, namioty, żagle itp.»… … Słownik języka polskiego
